Vrijgezellen Stijn – part 2
- stijnmarijke
- Jul 25, 2017
- 4 min read
Vrijdag 14 juli. Le quatorze Juillet. Op de dag van de Franse Nationale Feestdag werd ik nog eens voor een keer in de schijnwerpers gezet. Nadat mijn vrijgezellendag van anderhalve maand geleden al super leuk was verlopen, was het nu de beurt aan mijn tweede vriendengroep om mijn laatste dagen als vrijgezel mee te maken. Deze werd georganiseerd door Michael, mijn andere getuige. Ik wist op voorhand al dat deze editie meerdere dagen zou bevatten. Een uitgerust man is er twee waard, dus zoals steeds begon mijn voorbereiding reeds in het begin van de week.

Vrijdagmorgen half 9 stonden Michael, Steven, Jens, Jonas, Sander en Tom voor de deur voorzien van een schone clak met Groom's crew #teamstino. Thomas zou later de rangen vervoegen. Fris en fruitig stond ik al klaar om me, zoals steeds met deze groep, te laten onderdompelen in fantastische momenten. De buren waren er misschien minder mee gediend, want mijn eerste opdracht bestond eruit om eieren te gaan vragen bij de buren. Verkleed in een kippenpak belde ik ietwat gegeneerd aan. Nadat dit me al vrij snel lukte, moest ik ze vervolgens verkopen. De Gorzenlaan was al gaan werken, dus had ik geluk dat een buurmeisje plots op de fiets vertrok en al mijn eieren kocht.
In de volgende stop moest ik in het centrum van Hove mijn verkoopstalenten laten zien. In een slagerij en aan het treinstation mocht ik de condooms, die ik nog kende van de vorige vrijgezellen, verkopen. Een ontbijtje hadden we verdiend. Geen betere plek dan De Vlegel om te gaan ontbijten. Op de tocht richting “een reis naar het verleden” passeerden we nog het Gemeentehuis van Edegem, waar ik een oude bekende mocht storen in een vergadering met de brandweer: burgemeester Koen Metsu moest en zou een condoom kopen! Een fles champagne verdiende ik hierdoor van Michael! En zo werd een eerste memorabel ogenblik geschreven! Nadat ik aan de Carrefour van Edegem al zingend geld moest vragen, en mijn condoomverkooptocht zich verder zette in mijn oude straat, de Molenveldlaan, vertrokken we naar destination unknown.
Na iets meer dan een uur rijden arriveerden we in Rotterdam! Van de ene havenstad naar de andere. Nadat ik eerst nog opdrachtjes moest doen in het centrum van de stad, en we nadien schuilend een café opzochten (oh, wat jammer nou J) checkten we in in iets wat zowat het knapste hotel van de stad moet zijn. Ik liet me door mijn twee getuigen, Michael en Steven, vergezellen naar de suitekamer op het 18e verdiep van het hotel! Een immense kamer, met een nog immenser uitzicht. Kosten nog moeite waren gespaard om er een fantastisch weekend van te maken.
Nadat we de nodige tijd namen om ons klaar te maken, want zo hoort dat op vakantie, bracht een gevulde frigo ons in de stemming voor een eerste topavondje. We gingen lekker Aziatisch eten in het Ocean Sushi-restaurant op het gelijkvloers van het hotel. Een of meerdere drankjes later in de bar van het hotel trokken we naar een nachtclub in Rotterdam. Zoals steeds met deze groep werden de pannen van het dak gefeest. Feesten dat ik ga trouwen, feesten dat we leven, feesten dat we vrienden zijn. Intussen kwam ook Thomas erbij zodat hij zich mee in het feestgedruis kon mengen. Een eerste topavond konden we alweer in ons geheugen bijschrijven.

Zaterdagnamiddag stond een paintball gevecht op de agenda. Net laat genoeg om iedereen relatief fris aan de aftrap te zien. Gewapend, beschermd en met een beetje schrik moest ons team tegen andere teams vechten. Tot spijt van sommigen mochten er dus geen openstaande rekeningen van de avond voordien worden vereffend. Behalve het feit dat Thomas vanop 20 cm per ongeluk in Jens zijn maag schoot, verlies alles vlekkenloos. Nuja, vlekkenloos is misschien niet het gepaste woord...
Nadat we moegestreden terug naar het hotel reden konden we ons opnieuw klaarmaken voor een nieuwe avond. Eerst gingen we eten in een kip-restaurant. Alles wat er te eten viel was kip! Yes, dit paste perfect in het killerbody-dieet, én bovendien was het mega-lekker.
Tussendoor speechte ik over de groep en
ieders aandeel in deze fantastische vriendengroep. De laatste stop op deze zaterdag was de Après Ski-bar. De naam zegt het zelf al. Een echte keet op mijn lijf geschreven. Een gezonde mix tussen de echte Hollandse feestliedjes, jawel, Viva Hollandia passeerde de revu, en andere ambiance liedjes. Mijn avond en vrijgezellenweekend kon niet meer stuk. Ook hier zat de sfeer er echt in en werd er nog niet al te veel aan de terugrit van morgen gedacht.
Op zondag kuierden we nog wat rond in de markthallen en winkelstraatjes van Rotterdam. Zo vond ik alsnog mijn magneet, waarop zelfs ons hotel afgebeeld staat.
Een mooi einde, aan een super 3-daagse. Ook deze vrijgezelle zat tot in de puntjes in elkaar, waarvoor nogmaals mijn dank, Michael!
Zo heb ik het geluk gehad om in totaal 4 dagen mijn vrijgezellenbestaan te vieren met de mensen die mij dierbaar zijn. Een super ervaring, die alweer veel te snel voorbij is gegaan. Maar zo gaat dat met de leuke zaken in het leven. De volgende hoogdagen in de aanloop naar de trouw komen nu met rasseschreden dichterbij…Hopelijk worden 25 en 26 augustus nog beter, nog intenser, maar gaan deze dagen iets trager voorbij…
EndFragment
Recent Posts
See AllDe langverwachte dag - geschreven vanuit Stijn’s standpunt 26 augustus 2017. We zijn 503 dagen na het aanzoek. Maanden van voorbereiding...
Comments