Search

De Getuigen

stijnmarijke
Dec 18, 2016
4 min read

Bij een trouw horen ook getuigen. Stijn heeft zich hier uiteraard langer op kunnen voorbereiden dan Marijke. Kiezen is verliezen. Wie kies je, wie kies je niet, en waarom kies je wie, en waarom kies je wie niet? Je mag in totaliteit maximum vier getuigen hebben. Eerlijk verdeeld over ieders twee, of een iemand drie en de andere een. Omdat we er ieders wel 10 kunnen uitkiezen hielden we het op het maximum: ieders twee.

Marijke koos voor haar broer en Ingeborg, Stijn koos ervoor om zijn twee jeugdvrienden Michael en Steven bij deze hoogdag mee bij de suite te betrekken. De manier om zoiets te vragen hoort volgens ons ook origineel te zijn. Na enige voorbereiding en een zoektocht op Pinterest kon het knutselen voor Marijke beginnen. Een fotolijstje met een memorabele foto én de vraag...

Stijn - hoe kan het ook anders - koos voor een sjaal in de kleuren van zijn andere liefde MAUVE-WIT met de opdruk “(Naam), Wil jij onze getuige zijn”. Gepast dus voor twee “ratten”. We zochten een leuke gelegenheid om dit persoonlijk af te geven. Dit moest natuurlijk met ons tweetjes zijn, want uiteindelijk ben je niet de getuige van één iemand, maar van “ons huwelijk”.

Steven konden we voor een tweede keer op een korte tijd met zijn mond vol tanden zetten. We hadden hem immers uitgenodigd om samen te gaan eten voor de hulp die hij heeft geboden bij het aanzoek (remember de uren wachten in de traphal - zie blog Het Aanzoek III). Een niets vermoedende Steven kon een gezellige hap niet afslaan en ging zonder enig argwaan in op ons aanbod om in de Alpheus te Berchem. (Voor de kenners onder ons ook gekend als 't Hoekske). Een speech kon Stijn dus probleemloos voorbereiden zonder al te veel argwaan te creëren. Een speech die ging van een eerste ontmoeting op de voetbal van OLVE, tot de nauwe vriendschap van de laatste jaren. Nadat hij als een van de eersten wist dat Stijn Marijke zou vragen, en dat hij Stijn had geholpen met het aanzoek, wist hij nu niet wat zeggen toen Stijn hem de cadeau overhandigde. Een sjaal waarop stond: “Steven, wil jij onze getuige zijn”. Dit had hij echt niet zien aankomen! Met veel plezier vervoegde Steven dan ook ons 'Team Wedding'.

One down, op naar de volgende. We hadden Michael en zijn vriendin Shana gevraagd om ook samen iets te gaan drinken. Het zoeken naar een datum dat we allemaal konden was niet simpel, maar het moest nu eenmaal met vier tegelijk zijn. Uiteindelijk spraken we af in een cocktailbar op t' Zuid, de Sips. Na wat moet te hebben ingedronken met een straffe cocktail en de zenuwen tot een minimum werden gebracht met gesprekken over koetjes en kalfjes en kennelijk een binnenhuisarchtectuurklus met wandtapijt... vroeg Stijn in de loop van het gesprek Michael of dat hij wist dat wij nu 20 jaar bevriend zijn. Uiteraard was ook dit een smoesje om aan een ellenlange speech te beginnen. Een speech van vroeger toen we samen naar school wandelden, tot nu hoe we samen veel plezier maken op “den Beerschot” en als iedereen slaapt… Ook hier werd de speech afgesloten met een cadeau, de sjaal waarop stond: “Michael, wil jij onze getuige zijn.” Een geëmotioneerde ja werd gevolgd door een goodold bro-mance handdruk en zo was ook Michael deel van 'Team Wedding'.

Dan was het de beurt aan Dominic, Marijkes broer. In juni zijn we naar een trouwfeest van Marijkes nicht Sisi en haar Bernhard gegaan in Oostenrijk. Is er een mooiere locatie dan vanop een terras in de bergen uw broer als getuige te vragen? Het Alpenhotel Linserhof werd het decor. Na een lange autorit kwamen we aangereden, Pa en Dominic waren al eerder aangekomen en genoten al van een Aperol Spritz. Dat had Marijke ook nodig! Na een smoes werd Dominic naar de hotelkamer gestuurd, zodat het pakketje met daarin de fotolijst met de vraag kon worden gehaald. Marijke koos zeer zorgvuldig een foto uit - nee geen poedelnaakte babyfoto - ook leuk - maar nee - maar een foto waarbij zij zo trots was op haar broer dat zij hoopte dat hij op het moment dat zij hem zou vragen hij ook zo blij zou zijn. De afstudeerfoto van het Luzac zorgvuldig in een fotolijst met daarin: Suit up, I can't say i do without you' Wil je onze getuige zijn? Compleet verrast zei Dominic ja. Dat werd opletten dat huwelijksweekend want nu was hij niet alleen Broer van de Bruid maar ook Getuige.

Team Wedding was evenwel nog niet helemaal compleet. Op een zomerse middag werden we door Ingeborg uitgenodigd om in hun prachtige tuin te komen aperitieven. De ideale gelegenheid om een mooi cadeau te overhandigen. Ook hier had Marijke geknutseld en een foto uit de oude doos gehaald. Een foto van het Sofiagalabal waar we ons zo geamuseerd hadden en toevallig ook het eerste Galabal waar Stijn en ik als koppel waren. Let wel, ik was Ingeborg's date want het was boysnightout... Met deze knipoog in het verhaal kon de fotolijst niet meer stuk. Toepasselijk was dan ook de tekst: ''I have found my man, but I still need my girls. Wil je onze getuige zijn?" Na wat gebabbel, geroddel werden de zenuwen Marijke toch te veel....Subtiel begon Marijke aan haar epistel en kleedde haar speech en cadeau in om Ingeborg te bedanken dat ze aan de basis ligt van vele belangrijke beslissingen in haar leven. Ze was er bij toen wij elkaar ontmoetten, ze was er onbewust bij toen we ons huis kochten. We gingen toen immers vroeger door van

de babyborrel bij Leila omdat Alexander moe was, waardoor we toch nog konden binnen springen bij dat leuke huis dat te koop stond in Hove. De volgende dag was het verkocht! Bij het overhandigen van de kader waren Ingeborg en haar man Jurgen zichtbaar aangedaan. Mooi, die emoties! Uiteraard kon ze niet anders dan Team Wedding vervoegen.

Een nieuwe mijlpaal in de aanloop naar ons huwelijk. De vier personen wiens handtekening op 25 augustus én 26 augustus voor ons heel bijzonder zal zijn!